श्री गजानन महाराज बावन्नी |
श्री गजानन महाराज बावन्नी
।। गण गण गणात बोते ।।
।। जय जय सद् गुरू गजानना
रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
।। निर्गुण तू परमात्मा तू ।
सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
।।सदेह तू परि विदेह तू ।
देह असुनि देहातीत तू ।।३।।
।।माघ वद्य सप्तमी दिनी ।
शेगावात प्रगटोनी ।।४।।
।।उष्ट्या पत्रावळी निमित्त ।
विदेहत्व तव हो प्रगत ।।५।।
।। बंकट लालावरी तुझी ।
कृपा जाहली ती साची ।।६।।
।। गोसाव्याच्या नवसासाठी ।
गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
।।तव पदतीर्थे वाचविला ।
जानराव तो भक्त भला ।।८।।
।।जनाकीरामा चिंचवणे ।
नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
।मुकीन चंदुचे कानवले ।
खावूनी कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना ।
केले देवा जलभारणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंक तुवा ।
सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले ।
काढुनी सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी ।
शक्ती दर्शन घडावोनी ।।१४।।
वेद म्हणूनी दाखविला ।
चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती ।
ब्राम्ह्गीरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा ।
अश्र्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा ।
समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
दामदासरूपे त्याला ।
दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता ।
द्वाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी ।
शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी
येता व्याधी तू निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची ।
तू न चलवुनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त ।
उद्धरलासी तू त्वरित ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य ।
काकही मानती तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला ।
देवा तू गणु जवऱ्याला ।।२६।।
पीतांबराकरवी लीला ।
वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुद्धी देशी जोशाला ।
माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सवडद येथील गंगाभारती ।
थुंकूनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकाचे गडांतर ।
निष्ठा जाणुनी केले दूर ।।३०।।
ओंकारेश्वरी फुटली नौका ।
तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत ।
केले भोजन ऊचीष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना ।
प्रसाद तूचि पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदाभाकर ।
भाक्षिलीस त्या प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत ।
लीला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायजे चित्ती तव भक्ती ।
पुंडलीकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती ।
स्वये होशी तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्ठ्याच्या त्या वारकऱ्याला ।
मरीपासून वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे ।
प्रेमाची ती खुन पटे ।।३९।।
उद्धट झाला हवालदार ।
भस्मीभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहातांच्या नंतरही ।
किती जणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले ।
बघती जन आश्चर्ये भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे ।
स्त्री वांचे आश्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अद्भुत लीला ।
अनुभवा येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना ।
दुखं तयाते करि कथना ।।४५।।
कृपा करी तो भक्तांसी ।
धावुनी येतो वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी ।
नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरुवार नेमे ।
करा पाठ बहु भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर ।
सर्व सुखांचा येई पूर ।।४९।।
चिंता साऱ्या दूर करी ।
संकटातुनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सदभक्ता ।
फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
जय बोला हो जय बोला ।
गजाननाची जय बोला ।।५२।।
जय बोला हो जय बोला ।
गजाननाची जय बोला ।।५३।।
।। गण गण गणात बोते ।।
।। जय जय सद् गुरू गजानना
रक्षक तुची भक्तजना ।।१।।
।। निर्गुण तू परमात्मा तू ।
सगुण रूपात गजानन तू ।।२।।
।।सदेह तू परि विदेह तू ।
देह असुनि देहातीत तू ।।३।।
।।माघ वद्य सप्तमी दिनी ।
शेगावात प्रगटोनी ।।४।।
।।उष्ट्या पत्रावळी निमित्त ।
विदेहत्व तव हो प्रगत ।।५।।
।। बंकट लालावरी तुझी ।
कृपा जाहली ती साची ।।६।।
।। गोसाव्याच्या नवसासाठी ।
गांजा घेसी लावुनी ओठी ।।७।।
।।तव पदतीर्थे वाचविला ।
जानराव तो भक्त भला ।।८।।
।।जनाकीरामा चिंचवणे ।
नासवुनी स्वरूपी आणणे ।।९।।
।मुकीन चंदुचे कानवले ।
खावूनी कृतार्थ त्या केले ।।१०।।
विहिरीमाजी जलविहिना ।
केले देवा जलभारणा ।।११।।
मधमाश्यांचे डंक तुवा ।
सहन सुखे केले देवा ।।१२।।
त्यांचे काटे योगबले ।
काढुनी सहजी दाखविले ।।१३।।
कुस्ती हरिशी खेळोनी ।
शक्ती दर्शन घडावोनी ।।१४।।
वेद म्हणूनी दाखविला ।
चकित द्रविड ब्राम्हण झाला ।।१५।।
जळत्या पर्यकावरती ।
ब्राम्ह्गीरीला ये प्रचिती ।।१६।।
टाकळीकर हरिदासाचा ।
अश्र्व शांत केला साचा ।।१७।।
बाळकृष्ण बाळापूरचा ।
समर्थ भक्तचि जो होता ।।१८।।
दामदासरूपे त्याला ।
दर्शन देवुनि तोषविला ।।१९।।
सुकलालाची गोमाता ।
द्वाड बहू होती ताता ।।२०।।
कृपा तुझी होतांच क्षणी ।
शांत जाहली ती जननी ।।२१।।
घुडे लक्ष्मण शेगांवी
येता व्याधी तू निरवी ।।२२।।
दांभिकता परि ती त्याची ।
तू न चलवुनि घे साची ।।२३।।
भास्कर पाटील तव भक्त ।
उद्धरलासी तू त्वरित ।।२४।।
आज्ञा तव शिरसा वंद्य ।
काकही मानती तुज वंद्य ।।२५।।
विहिरीमाजी रक्षियला ।
देवा तू गणु जवऱ्याला ।।२६।।
पीतांबराकरवी लीला ।
वठला आंबा पल्लविला ।।२७।।
सुबुद्धी देशी जोशाला ।
माफ करी तो दंडाला ।।२८।।
सवडद येथील गंगाभारती ।
थुंकूनी वारिली रक्तपिती ।।२९।।
पुंडलिकाचे गडांतर ।
निष्ठा जाणुनी केले दूर ।।३०।।
ओंकारेश्वरी फुटली नौका ।
तारी नर्मदा क्षणात एका ।।३१।।
माधवनाथा समवेत ।
केले भोजन ऊचीष्ट ।।३२।।
लोकमान्य त्या टिळकांना ।
प्रसाद तूचि पाठविला ।।३३।।
कवर सुताची कांदाभाकर ।
भाक्षिलीस त्या प्रेमाखातर ।।३४।।
नग्न बैसुनी गाडीत ।
लीला दाविली विपरीत ।।३५।।
बायजे चित्ती तव भक्ती ।
पुंडलीकावर विरक्त प्रीती ।।३६।।
बापुना मनी विठ्ठल भक्ती ।
स्वये होशी तू विठ्ठल मूर्ती ।।३७।।
कवठ्ठ्याच्या त्या वारकऱ्याला ।
मरीपासून वाचविला ।।३८।।
वासुदेव यति तुज भेटे ।
प्रेमाची ती खुन पटे ।।३९।।
उद्धट झाला हवालदार ।
भस्मीभूत झाले घरदार ।।४०।।
देहातांच्या नंतरही ।
किती जणा अनुभव येई ।।४१।।
पडत्या मजुरा झेलियले ।
बघती जन आश्चर्ये भले ।।४२।।
अंगावरती खांब पडे ।
स्त्री वांचे आश्चर्य घडे ।।४३।।
गजाननाच्या अद्भुत लीला ।
अनुभवा येती आज मितीला ।।४४।।
शरण जाऊनी गजानना ।
दुखं तयाते करि कथना ।।४५।।
कृपा करी तो भक्तांसी ।
धावुनी येतो वेगेसी ।।४६।।
गजाननाची बावन्नी ।
नित्य असावी ध्यानीमनी ।।४७।।
बावन्न गुरुवार नेमे ।
करा पाठ बहु भक्तीने ।।४८।।
विघ्ने सारी पळती दूर ।
सर्व सुखांचा येई पूर ।।४९।।
चिंता साऱ्या दूर करी ।
संकटातुनी पार करी ।।५०।।
सदाचार रत सदभक्ता ।
फळ लाभे बघता बघता ।।५१।।
जय बोला हो जय बोला ।
गजाननाची जय बोला ।।५२।।
जय बोला हो जय बोला ।
गजाननाची जय बोला ।।५३।।
।। अनंत कोटी ब्रम्हांडनायक महाराजाधीराज योगीराज परब्रम्ह सद्चीदानंद भक्तप्रतिपालक शेगाव निवासी समर्थ सद्गुरु श्री गजानन महाराज कि जय....
Comments
Post a Comment